Baju Tradisional Melayu  merupakan baju tradisional orang Melayu, terutamanya baju Melayu dan baju Kurung. Selain itu, ia juga termasuk baju Kebaya, Celana, Kain Sarung, Samping dan Selendang.

The history of the “Baju Tradisional Melayu” began because they already had the skill to make clothes from bark through the evidence of stone found. It is believed that the application stone was used as a punch for bark so that it becomes soft and thin and can be used as a shirt.

Masa demi masa peredaran perkembangan baju Melayu berubah mengikut perkembangan semasa dan akibat daripada pengaruh daripada pedagang India, Cina, Arab dan Eropah. Unsur-unsur tamadun dari timur dan barat ini diolah dan digabungkan menjadi satu budaya yang beraneka rupa serta indah dan unik. Pakaian kaum lelaki yang masih popular hingga kini ialah Baju Melayu manakala pakaian wanita yang masih popular termasuklah Baju Kurung, Baju Kebaya Panjang, Baju Kebaya Pendek, Baju Kurung Kedah dan Baju Pahang. Selain itu terdapat juga pakaian yang dianggap klasik seperti pakaian Puteri Perak, Cik Siti Wan Kembang, Baju Menora dan Baju Minangkabau.

Baju Tradisional Melayu play an important role as something that is very valuable and highly praised. Therefore, many expressions use the term ‘used cloth’ to describe the value that a person has. For example, the expression ‘if the cloth is worn badly, the character of the person is bad’.

Alangkah leganya apabila segala kesulitan dan masalah dalam jahitan dapat juga diselesaikan.

Selagi kita melakukan proses pernafasan,

Selagi itu Kita diuji dengan ujian,

Dari sukan, pendidikan dan jahitan,

Pasti ada halangan dan dugaan,

Ingat, kitalah sebenarnya jalan penyelesaian.